Ohja, school!

Naast al die avonturen die ik hier mee maak zou ik het bijna vergeten, ik kwam hier om naar school te gaan. En dat doe ik ook! Inmiddels alweer drie weken.

Over de eerste schooldag heb ik jullie verteld, die was al vrij bijzonder. De eerste weken was even wennen, eigenlijk voor iedereen. De opleiding is verhuisd van Bellville, waar wij zitten, naar Cape Town dus gelukkig zijn we niet de enige van de klas die verdwalen in het gebouw.
Voordat ik naar Kaapstad kwam dacht ik in een internationale klas terecht te komen. En dat is ook zo, alleen betekent internationaal hier bijvoorbeeld Ghana. Nee, geen Duitsers of Fransen, een klas met alleen Zuid Afrikaners en twee Dutchies. Wij zijn de Dutchies.

Onze klasgenoten kennen elkaar al drie jaar wat het soms best moeilijk maakt om ertussen te komen omat je ook snel merkt dat er groepjes zijn binnen de klas. Dat is eigenlijk ook niet te vermijden.
Maar iedereen is echt heel aardig en bereidt om ons te helpen als we iets niet snappen of als het te snel gaat in een les.

Alle lessen zijn in het Engels en dat vind ik soms best pittig. Vooral omdat ze hier praten met een Afrikaans accent en een beetje binnensmonds. En als docenten dan ook nog eens dure woorden de klas in slingeren dan volg ik het al helemaal niet meer. Maar daar leer ik juist van.
We stromen in het derde jaar in van Film en Video. Dat betekent dat de klas al twee jaar lang Film en Video heeft gedaan en wij, ik, dus heel wat bij te leren heb. Arnout heeft op Windesheim RadioTV gedaan en heeft al wat camerawerk gehad. Camera’s en tijdschriften gaan nog niet helemaal hand in hand, maar dat komt nog wel. En als die tijd is aangebroken, heb ik weer een mooie voorsprong. Creatief en positief blijven denken!

Je denkt nu vast: waarom gaat ze daar in vredesnaam de course Film en Video doen terwijl ze tijdschriften heeft gedaan? Nou, omdat ik mij breed wil oriënteren. Schrijven is iets wat ik heel graag doe en zeker in combinatie met fotografie. Maar camerawerk, regisseren en scriptschrijven lijkt me ook heel erg leuk. Ik wil als ik klaar ben met journalistiek kennis hebben van beide werelden. En waar kun je dat nou beter doen dan in dit prachtige land Afrika?

Over het niveau van de opleiding had ik niet zoveel verwacht. Piece of cake, dacht ik. Náhaah. Fout gedacht (alweer). Het niveau ligt hier behoorlijk hoog. Vorige week vrijdag moesten we bij het vak sound in twee uur even een essay schrijven. In Nederland schrijven we nooit essays! En al helemaal niet in twee uur! En zeker niet in het Engels.
Wat wel tot hilarische momenten leidt. De docent was continu aan het praten tijdens het schrijven van de essays dat ik me niet kon concentreren. Dus ik kon gewoon niet op het woord worstelen (wrestling) komen, dus ik had er omhelzen (hugging) van gemaakt. Tjha, een beetje andere definitie maar het komt ongeveer op hetzelfde neer toch.

De vakken die ik krijg op Cape Peninsula University of Technology:
- Sound
- Entrepreneurship
- Camera
- Screenwriting
- Directing& producing
- Post production

Genoeg over school. Want in mijn vorige verslag was ik nog zo bijzonder positief over wat onze Chico allemaal wel niet kan, off- road rijden enzo. Nou, dat vond onze Chico toch niet zo leuk want na een lekker band was ook de versnellingsbak kapot en deed de handrem ook niet meer wat het zou moeten doen.
Zaterdagnacht reden we terug na het uitgaan en alles was nog prima in orde. Behalve dan dat de vijfde versnelling er soms spontaan uitschoot. Maar toen we zondag naar het strand wilde gaan om onze roes uit te slapen gingen we achteruit waar we vooruit moesten en andersom. Nu ben ik geen genie wat betreft auto’s, maar dit was niet ok.
Dus vandaag kwam de garagemeneer onze Golfie ophalen en hebben we een tijdelijke Chico die er veel slechter aan toe is. Dit roestbakje valt na elke hobbel bijna uit elkaar. Arm ding. Snel onze eigen Chico maar weer terugkrijgen.

Het uitgaan hier is trouwens echt heel leuk! Een Duitse jongen die vorig jaar hier studeerde was voor een week terug gekomen en nam ons mee naar wat clubs en introduceerde ons bij zijn vrienden. Longstreet is hét uitgaansgebied van Kaapstad. Als je niet in Longstreet bent geweest ben je ook niet in Kaapstad geweest.
Eén lange straat met alleen maar gezellige restaurantjes en gave clubs. Meiden kunnen meestal gratis binnen terwijl de jongens iets van vijftig rand moeten betalen. Dan heb je het over ongeveer drie euro. Dat klinkt voor ons niet zoveel maar voor hier is dat bijna een avondmaal.
En zo zijn de drankjes voor ons al helemaal niet duur, zeker niet als je iemand kent die de barmensen weer kent haha! Dat is zo leuk van Afrikaanse mensen, je hebt het gevoel dat je al jaren met ze omgaat na een avond!